پس ازوقوع زلزله ۹ ریشتری در ژاپن، ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست در دست یکدیگر دادند و وقایع یکی پس از دیگری در ژاپن رخ دادند. سونامی که در نتیجه وقوع زلزله دراقیانوس ایجاد شده بود به سواحل ژاپن رسید و شهرهای ساحلی ژاپن را در خود غرق کرد. این حادثه بسیاری از ژاپنی‌ها را آواره و یا زنده به گور کرد. از سوی دیگر مردم این کشور با خسارات جانی و مالی فراوانی مواجه شدند؛ کشته شدن افراد بسیار، بی‌خانمانی، از دست دادن دست یا پا، کمبود آب آشامیدنی، کمبود مواد غذایی و بهداشتی و... در این میان انفجار راکتور هسته‌ای قوزی شد بر بالای قوزهای دیگر. حادثه اخیر موجب شد، افراد بسیاری در ترس از تکرار حادثه چرنوبیل فرو روند. 


به گزارش سرویس بین الملل «فردا»؛ جک کافتری (یکی از وبلاگ نویسان شبکه خبری CNN) در وبلاگ خود به این مسئله پرداخته است. او اشاره می‌کند: «غارت پدیده‌ای است که معمولا بعد از وقوع چنین حوادثی به کرات اتفاق می‌افتد. برای مثال زلزله سال گذشته هائیتی و شیلی، وقوع سیل در انگلستان در سال ۲۰۰۷ و یا حادثه کاترینا که در سال ۲۰۰۵ در امریکا رخ داد. در این حادثه‌ها بازماندگان به مانند قانون «بقاء اصلح» داروین، شروع کردند به دست درازی و قتل غارت اموال دیگران. آنها با این تفکر که شما صاحب هر شیء بی‌صاحب هستید، هر چیزی را که می‌دیدند برای خود بر می‌داشتند.» 



به گزارش «فردا»، وقتی توفان کاترینا به نیواورلئان رسید و سد‌ها شکسته شد، مردم آمریکا آن آمریکای دیگر را کشف کردند. آمریکایی که هالیوود درباره‌اش فیلمی نمی‌سازد. مردم دیدند که آدمهایی که مامور حفظ نظم و قانون هستند خودشان در حال بار زدن اجناس فروشگاه‌ها هستند. پلیس نمی‌توانست جلوی غارت را بگیرد چون کم نبودند ماموران پلیسی که به غارت مشغول بودند.

منبع: بازیران